میوه های خشک در طب سنتی

تاثیر میوه های خشک در طب سنتی کاملا واضح و آشکار است. در این نوشته به بررسی میوه های خشک در طب سنتی می پردازیم. امید است با همراهی این مطالب بتوانیم به آگاهی شما خوانندگان عزیز بی افزاییم.

دانش سنتی که حیطه ی پزشکی را در بر می گیرد در اصطلاح طب سنتی نامیده می شود. از كشورهای پیشگام در طب سنتی و داروسازی گیاهی ایران، چین و هند بوده اند. ایرانیان از دوران گذشته ید طولایی در پزشکی داشتند. تریتا به عنوان نخستین پزشك و جراح آریایی با گیاهان و خواص آن ها آشنایی فراوان داشت. وجود دانشگاه جندی شاپور در اهواز از زمان ساسانیان نشان از این موضوع است. همچنین بیمارستان و مدرسه پزشکی دانشگاه جندی شاپور در دوره اسلامی در بغداد که داروخانه هم داشت بیان کننده ی این موضوع است که طب سنتی از ایران باستان و در دوره اسلامی در ایران قدمت زیادی داشته است.

از جمله طبیبان دوره ی اسلامی می توان به ابوعلی سینا و رازی اشاره کرد. رازی کتاب معروفی درباره ی نقش غذا در سلامت و درمان بیماری ها نوشته است. او بسیاری از داروها را ابتدا روی حیوانات آزمایش می کرده است.

ابوعلی سینا هم در پزشکی استاد بود. مهم ترین کتاب او در پزشکی قانون نام داشت که به زبان عربی بود و سالها در دانشگاههای بزرگ اروپایی تدریس می شد.

با توجه به مطالب بیان شده می دانیم که در گذشته بیماران را با گیاهان دارویی و میوه ها درمان می کردند.

بیشتر بخوانید: انجیر خشک برای بیماری

انواع مزاج ها در طب سنتی

بسیاری از افراد به دلیل عدم اطلاع از مزاج خود غداهایی را مصرف می کنند که برای آنها مضر می باشد.

برای اینکه به تاثیر میوه خشک در طب سنتی بیشتر پی ببریم لازم است که انواع مزاج ها و ویژگی هر کدام از این مزاج ها را بدانیم تا بهتر بدانیم که هر کدام از میوه های خشک در طب سنتی چه مزاجی را شامل می شوند و چه اثری دارند و هر کدام از میوه ها با چه مصلحی باید مصرف شود.

مزاج‌های اصلی چهارگانه عبارت‌اند از مزاج صفراوی (گرم و خشک)، مزاج دموی ( گرم و‌ تر)، مزاج سوداوی (سرد و خشک) و مزاج بلغمی (سرد و‌ تر). در بعضی افراد این مزاج چهارگانه به صورت متعادل وجود دارد که به آن افراد با مزاج معتدل می‌گویند. در ادامه به توضیح هر کدام از این مزاج چهارگانه می پردازیم.

• مزاج صفراوی (گرم و خشک):

ویژگی افرادی که دارای مزاج گرم و خشک هستند به شرح زیر می باشد.

اندامی لاغر ولی استخوان‌بندی درشتی دارند.

سفیدی چشم‌ها و پوست این افراد کمی متمایل به زرد است.

موهایشان پرپشت و گاهی مجعد است.

این افراد بیشتر تمایل به خوردن ترشیجات و سردیجات دارند و میلی به خوردن شیرینیجات ندارند.

گفته می شود این افراد گرما را دوست ندارند و در فصل گرما دهانشان خشک می شود و احساس تشنگی زیادی می کنند.

این افراد از نظر رفتاری بسیار پر انرژی و پر تحرک و باهوش و زیرک و پر حرف هستند.

افراد گرم مزاج زود جوش هستند و در عین حال زود هم آرام می شوند.

از دیگر ویژگی های این افراد می توان به عجول بودن، پر قدرت بودن، خواب سبک، دقیق و منظم و چست و چالاک بودن آنها اشاره کرد.

از جمله میوه های خشک در طب سنتی برای افراد سرد مزاج توصیه شده است زردآلو، شلیل، هلو، شفتالو و انواع مرکبات خشک شده مثل پرتقال، نارنگی، نارنج، گریپ فروت انار، شاه توت، خیار، سیب، گلابی، البالو، گیلاس، آلو، گوجه سبز و زرشک خشک شده می باشد.

• مزاج سوداوی (سرد و خشک):

ویژگی افرادی که دارای مزاج سرد و خشک یا همان سوداوی هستند به شرح زیر می باشد.

سبزه‌رو و لکه‌های تیره رنگی در پوست آنها وجود دارد و پوستشان خشک است.

اندامی لاغر و صورت و چانه کشیده‌ و شانه، کمر و ساق باریکی و شکمی فرورفته و لب‌هایی تیره رنگ و چشمانی به رنگ میشی تیره از ویژگیهای ظاهری آنها می باشد.

بدن کم‌مویی نیز داشته و دچار ریزش مو نمی‌شوند. همچنین موی کلفت، مجعد و به رنگ خرمایی یا مشکی از سایر خصوصیات آن‌ها است. این افراد اندامی خشک و کشیده، دارند. دارند.

عموما درونگرا و حساس، دقیق و قضاوت‌گر، زود رنج و دارای فکر و خیال زیاد می باشند.

از جمله میوه های خشک که در طب سنتی برای افراد سوداوی مزاج توصیه شده است انجیر، انبه، مرکبات شیرین، انار، سیب شیرین، گلابی، قیسی، موز، آناناس خشک شده می باشد.

• مزاج دموی ( گرم و‌ تر)

دارای اندامی درشت، تنومند و بدنی ماهیچه‌ای و عضلانی هستند.
پوست سبزه و گلگون یا سرخ و سفید دارند.
قد آن‌ها متوسط تا بلند است. قفسه سینه پهن و اندامی چهارشانه دارند.
موهای پرپشت، ضخیم و حالت‌داری دارند. معمولا ریزش مو ندارند؛ اما استعداد طاسی بخصوص در قسمت میانه سر در آن‌ها بالا است

ضخامت زیاد، فر درشت و برجسته و رنگ مشکی و خرمایی تیره از خصوصیات موهایشان است. اندامی درشت با شانه‌های پهن و برجسته، سینه، کمر و ساق درشتی دارند. عروقشان آشکار و برجسته و رنگ زیر ناخنشان قرمز پررنگ است. چشمانی به رنگ مشکی و لب‌های قرمز تیره دارند. البته توجه داشته باشید که در برخی افراد ممکن است این علائم به صورت خفیف و در برخی دیگر شدید باشد. از این‌رو می‌توان گفت این تغییرات بسته به بدن فرد می‌تواند متفاوت باشد.

افراد دموی مزاج هیکل درشت و بدنی عضلانی دارند و لاغر نیستند.
پوستی سرخ و سفید رنگ از ویژگی‌های افراد با طبع گرم و تر است.
زن دموی مزاج موهای پر‌پشت دارد. البته این به معنی رشد موهای زائد نیست بلکه منظور موهای سر است.
خوب می‌خوابند اما تحمل بی‌خوابی را نیز دارند.
افراد با طبع گرم و تر پوستشان گرم و مرطوب و نرم است.
از علائم مزاج دموی این است که نه گرمایی هستند و نه سرمایی، اما به نسبت تحمل سرما برایشان راحت‌تر است.
میل به شیرینی و ترشی دارند.
انسان‌های با مزاج دموی شجاع، جسور و با اعتماد به نفس بالا هستند.
افراد دارای طبع دموی معمولاً مدیر و رهبر یک گروه یا یک جمع هستند.
از جمله خصوصیات اخلاقی افراد گرم مزاج خوش اخلاقی، صمیمیت، خوشرویی و آرام بودن است.
دموی مزاج اگر عصبانی شود، رفتارهای مخاطره آمیز از خود نشان می‌دهد.
یکی از خصوصیات اخلاقی افراد دموی مزاج آن است که به شدت ریسک پذیر هستند.
افرادی که دارای مزاج گرم و تر هستند به اندازه صفراوی مزاج‌ها منظم و دقیق نیستند و اکثراً بی‌نظم هستند.
هوش و حافظه بالایی دارند. به عبارتی این افراد توان نگهداری اطلاعات را در حافظه خود به حد بالایی دارند.
افرادی که دارای مزاج گرم و تر سریع و پرانرژی هستند.
مزاج دموی گرم و مرطوب باعث افزایش قدرت حرکات بدنی بالای آن‌ها می‌شود.
افراد دارای طبع دموی میل و توان جنسی بالایی دارند.
استعداد ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی و فشار خون در این افراد بالا است.
عروق روی دست‌ها برجسته است.
افراد دارای مزاج دموی گرم و مرطوب نبضی پر و قوی دارند.
صدایی رسا و محکم از جمله نشانه های مزاج دموی است.
قدرت هضم و اشتهایشان خوب است و معمولاً یبوست ندارند.
دموی مزاج‌ها معمولاً افرادی بی‌خیال، سرزنده و اغلب بی‌حساب و کتاب‌اند.